من خیلی بزرگ شده ام

همانطور که گفتم من خیلی بزرگ شده ام ، دیگر با شنیدن کسینوس ایکس خنده ام نمی گیرد!
دیگر راحت گریه نمی کنم.
این را یاد گرفتم که باید خیلی چیزها را در خودم بریزم تا وقتی پر و سنگین شدم در یک اتاق کوچک از جنس خاک فرو بروم جوری که دیگر کسی نتواند من را بیرون بکشد!
همانطور که گفتم من خیلی بزرگ شده ام!
طوری که بچه های کوچک من را عمو صدا می زنند حتی اگر نسبت فامیلی هم با آنها نداشته باشم!
طوری که هورمون های مردانه ام روی صورتم خودشان را به صورت مو نشان می دهند!
طوری که مردم روی من بیشتر حساب باز می کنند حتی اگر همان حرفهای بچه گانه قبل را بزنم.
مادرم دیگر قصه لک لک هایی را که بچه ها را دم در خانه ها می گذارند ،برایم تعریف نمی کند.چون می داند که من می دانم که همه زندگی روی تخت خلاصه شدنی است!
من حتی انقدر بزرگ شده ام که می توانم به جای اینکه بروم و در اتاق مشق هایم را بنویسم ، بمانم و در اتاقی دیگر مشق های دیگران را تصحیح کنم! حتی اگر خودم هنوز مشقهایم را تمام نکرده باشم!
من انقدر بزرگ شده ام که می توانم دروغ بگویم! و این موهبتی بزرگ است که نصیب هیچ بچه ای نمی شود.
دیگر چیز جالبی برایم وجود ندارد.کلمات قلمبه زیادی را از آدم بزرگ های دیگر یاد گرفته ام. احتمالا آنها هم می خواهند به من نشان دهند که بزرگ شده اند و این کلمات را به کار می برند.
من انقدر بزرگ شده ام که بقال سر کوچه مان دیگر برای خریدن سیگار به من چپ چپ نگاه نمی کند!
انقدر بزرگ شده ام که دیگران به خود اجازه می دهند که از من سوءاستفاده کنند.
انقدر بزرگ شده ام که دیگر این که چگونه بندهای کفشم را ببندم برایم بزرگ ترین مسئله زندگیم نیست.
دیگر با لذت جلوی مغازه اسباب بازی فروشی خیمه نمی زنم. چون خودم یک اسباب بازی نسبتا سرگرم کننده شده ام!
یک روز پدرم به من گفت : بچه ها می خواهند بزرگ شوند ، و بزرگتر ها می خواهند بچه باشند!
من انقدر بزرگ شده ام که می خواهم بچه باشم!

وقتی همه این چیزها را کنار هم می گذارم ، می بینم که بزرگ شدن آنقدر ها هم که فکر می کردم لذت بخش نیست.
(p.b)

خط ها را برای اداره کشور ها کشیدند.آن هم روی نقشه.در روی زمین واقعی نه خطی است نه مرزی.وطن ما کره زمین است.هر چه داریم متعلق به همه آدمهاست.گذشته، تاریخ،فرهنگ،تمدن،غم،شادی،حسرت،امید،عشق،نفرت،مرگ،تولد و ...

 

نژادی برتر نیست

جنسی غالب نیست

بد و خوبی وجود ندارد

این ما هستیم که در زمانهای مختلف ، این ها را تعریف می کنیم.

 

غلط های گذشته ، درست های فردا می تواند باشد.

ارزشها می شکنند.

نسلها عوض می شوند و زندگی ادامه می یابد

 

وطن پرستی وجود خارجی ندارد!

هر کجا هستم باشم، آسمان مال من است.