در نمایش رویای خلیج فارس با وجود تلاش کارگردان ، شاهد نمایش کلیشه ایی و تکراری هستیم. نمایشی که پیش از این بارها نمونه آن را دیده ایم.
رویای خلیج فارس که بعد از 2 ماه تلاش آماده اجرا شده است به قلم سیروس کهوری نژاد به نگارش در آمده.
متن نمایش که با دراماتوژری ایوب آقا خانی و محمد یعقوبی تزئین یافته بود مورد قبول کهوری نژاد واقع نشده و اینبار خود او دست به کار شده ولی باز هم آنگونه که باید نتوانسته به درام قابل قبولی تبدیل شود.
نام نمایش خبر از خاطرات تلخ و شیرین خلیج فارس را می دهد اتفاقاتی که دهن به دهن رسیده تا گذشته این خلیج را بر ما آشکار سازد. اگر پرده بر داشتن از آن با استناد بیشتری به تاریخ و رویدادها اتفاق می افتاد، شاید گسستگی هایی که در حال حاضر وجود دارد از بین می رفت و متن به درام بهتر و معتبر تری تغییر شکل می داد.
اکثر آدم های نمایش فاقد هویت و شناسنامه اند به جز دو، سه نفر مابقی به تیپ نزدیکترند. حال و هوای متن به چند موضوع اشاره دارد که هر کدامشان مسیر نامشخصی را دنبال می کنند.
کهوری نژاد سعی کرده است تا در اجرا با توجه به بازنویسی متن ضعف های آن را بپوشاند. متن گاه به سبک و سیاق سوژه های هندی گرایش می یابد ، گاه به اوهام و خیالات اشاره دارد و در قسمت هایی به تاخت و تاز بیگانگان می پردازد. هریک از این سوژه ها سرگردان و پریشان می ماند و بدون نتیجه گیری وپردازش حسابگرانه به سمت و سوی دیگری پرتاب می شود.
ریتم کند اجرا نیز صدمه زیادی را وارد می کند، اگرچه کارگردان سعی دارد با حرکات کمیک چنین ضعفی را بپو شاند و خستگی های احتمالی دریافتگران را بکاهد، اما بداهه برخی از بازیگران در حرکت و کلام نه تنها سرپوش بر ضعف نمی نهد، بلکه وضعیت اجرایی را به سمت چند گانگی می کشاند و ضعف عمده تری را عیان می سازد.
مهدی رستمی و رضا فتحی مقدم بازی های روان و یکدستی را ارائه می دهند و می کوشند تیپ های خاصی را تجلی دهند. فتحی مقدم اگر در حرکات کمیک پرسه نزند بازی او به هجو و لودگی کشیده نمی شود و این هوشیاری او را می طلبد. رضا غریب زاده بازی سنگین و با وقاری دارد و در راستای درک فردی و با توجه به راهنمایی های کارگردان، شایسته و مطلوب ظاهر می شود. مجید سرنی زاده حرکات زیبایی را به نمایش می گذارد و با استوار تجلی می یابد در میمیک چهره باید دقت و وسواس بیشتری به خرج دهد و علی رغم چابکی و بیان رسا ضعف عمده ایی در میمیک دارد. حضور این بازیگران غنیمتی است که باید قدرشان را دانست.
فریده گرمساری ایفاگر نقش بی بی گل بدون تسلط بر حرکات و بیان بازی خوبی را عیان نمی سازد این بازیگر پیشکسوت باید در زمینه بیان تمرین و ممارست بیشتری بنماید تا از ناکامی های تلفظ بعضی از حروف در امان یابد.
شایان ذکر است این مطلب در اجرای بازبینی اثر به نگارش در آمده و به دلیل آماده نبود سایر عناصر نمایش نمی توان راجع به آن صحبت کرد. امیدوارم در ادامه راه اجرای بهتری از این گروه دیده شود و استقبال خوبی هم صورت گیرد.
سلام مرسی پیمان از نقدی که نوشته ی اما حرفه ای ترش این بود که صبر می کردی روزهای میانی اجرا نقد تو منتشر کن .این متن به صورت ناخواسته مخاطب دل زده می کنه از دیدن ش. توی این روزهای بی حوصله ی وشلوغی مهرماه
ولی بازم مرسی امیدوارم قلم نقادانه ات مانا باشه
سلام
متاسفانه خدمت سربازی اجازه دیدن میانه کار رو نمی داد مگرنه منم دوست داشتم
سلام
کاش منم میدیدم
اولاشوخوندم حوصله نداشتم ادامش بخونم .اساااسی زده بودین توسرمال!
دوست عزیز
شما دعوت می شوید به جنبش (( کتاب گذری )) در ماهی بالی
دوستان دیگر را هم دعوت کنید
موافقم مخصوصا با نقد کاراکتر بی بی گل
sarzaminroodan.blogfa.com
سلام وب جالبی دارید ها
لطف کنید من رو هم با نام رودان سرزمین من لینک کنید